Tempo doeloe
Voor Wieteke van Dort
Wanneer op zondag wij op bezoek waren
in het oude huis bij oma, de klok
er tikte in de regelmaat van de jaren
toen de tijd stilstond, terwijl de thee trok,
eiste het masker aandacht in stil bedaren
keek vanaf de wand of zij niet wakkerschrok
en de droom vergeten, kwam teruggevaren
vanuit het land van weemoed en wrok,
aan deze kust aangespoeld van half bestaan;
nooit werd er een woord over gesproken.
Daar was iets gebleven, iets voorbijgegaan
of zij zich als Doornroosje had gestoken;
ranke handen reikten haar een kopje aan,
terwijl de stille kracht weer was gebroken.
Paul Marius Borggreve
ik heb het gehoord. Mooi.
BeantwoordenVerwijderenRob E.