Zonder woorden
voor Jan Greven
Beschouw die voor ons kwamen
die eerder zijn gegaan,
een rij vergeten namen
en mijne onderaan.
De dagelijkse orde
zoals de dingen zijn,
de wereld groot geworden
een mens bleef nietig klein.
Wat is heilig aan dit leven,
als alles toch verwaait
in wind van lucht omgeven
die nieuwe adem zaait?
Dezelfde weg betreden
door mooi en lelijk heen,
gelukkig en geleden,
maar troost is: niet alleen…
Paul Marius Borggreve
Geen opmerkingen:
Een reactie posten